روزنامه کیهان روز یکشنبه 13 آبان ماه

یادداشت روز

 

خوش خدمتی ناشیانه

همزمان با نشست گروه 1+5 در لندن که به منظور رایزنی درباره صدور قطعنامه جدید شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه جمهوری اسلامی ایران برپا شده بود سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان از پیشنهاد شورای همکاری خلیج فارس برای پایان بخشیدن به چالش هسته ای ایران خبر داد.  سعود الفیصل در مصاحبه با مجله انگلیسی «میدل ایست اکونومیک دایجست» گفت:«پیشنهاد ما تشکیل یک کنسرسیوم غنی سازی اورانیوم است که اورانیوم غنی شده برای استفاده همه کشورهای خاورمیانه را تامین خواهد کرد.» بر اساس پیشنهاد 6 کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس-عربستان، کویت، بحرین، عمان، قطر و عمارات عربی متحده- این کنسرسیوم می تواند در یک کشور  بی طرف و خارج از منطقه خاورمیانه تاسیس شود و خروجی آن که اورانیوم غنی شده با درصد مورد نیاز برای مصرف در نیروگاه های تولید انرژی هسته ای خواهد بود در اختیار تمامی کشورهای خاورمیانه قرار گیرد. سعودالفیصل در پاسخ به این سوال که کدام کشور بی طرف مورد نظر اوست به سوئیس اشاره کرد. پیشنهاد شورای همکاری خلیج فارس بلافاصله بعد از مصاحبه سعودالفیصل با استقبال گسترده رسانه ها و محافل سیاسی غرب روبرو شد و در اجلاس روز جمعه 1+5 با نگاهی مثبت مورد ارزیابی قرار گرفت. وزیر خارجه عربستان در مصاحبه خود بی آنکه از وی پیرامون نقش آمریکا در ارائه این پیشنهاد سوال شود گفت:«باید اضافه کنم که آمریکا هیچ نقش و دخالتی در این پیشنهاد نداشته است و البته گمان نمی کنم با این پیشنهاد که یکی از بزرگترین تنش های موجود میان غرب و ایران را حل خواهد کرد، مخالفتی داشته باشد.»! و اما درباره طرح پیشنهادی شورای همکاری خلیج فارس باید گفت: 1- این پیشنهاد-همانگونه که از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس انتظار می رفت- نه فقط تامین کننده نظر آمریکا در پرونده هسته ای ایران است بلکه در همکاری با خواست غیر قانونی و  باج خواهانه آمریکا و متحدانش چند گام نیز فراتر رفته است. زیرا اصلی ترین درخواست غرب از ایران که با صدور یک بیانیه و دو قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل آن را دنبال کرده و می کند تعلیق   غنی سازی در کشورمان است و طرح شورای همکاری خلیج فارس به جای تعلیق خواستار توقف کامل و همیشگی غنی سازی اورانیوم در تاسیسات هسته ای ایران شده است! بنابراین به آسانی می توان درک کرد که چرا آمریکا و متحدانش از طرح پیشنهادی شورای همکاری خلیج فارس –بخوانید اقمار منطقه ای خود- به شدت ذوق زده شده اند و این نکته نیز قابل فهم است که چرا سعود الفیصل  بی آنکه از وی سوالی شده باشد در مصاحبه خود با «میدل ایست اکونومیک دایجست» تاکید می کند که آمریکا در ارائه این طرح هیچ نقش و دخالتی نداشته است.! گفتنی است 4 سال قبل ملک عبدالله پادشاه کنونی عربستان صعودی که در آن هنگام ولیعهد این کشور بود طرحی با عنوان «طرح صلح خاورمیانه»! ارائه کرد که بارها از معاهده کمپ دیوید ننگین تر و خیانت آمیزتر بود. 2- گزارش اخیر آژانس بین المللی انرژی اتمی و اظهارات مدیر کل آژانس که برخاسته از بازرسی های این سازمان از تاسیسات هسته ای ایران است نیز در ارائه پیشنهاد شورای همکاری خلیج فارس بی تاثیر نبوده است چراکه گزارش اخیر آژانس و اظهارات صریح البرادعی در مصاحبه با CNN به شورای امنیت سازمان ملل تنها در دو حالت امکان پذیر است. اولاً آنکه در فعالیت کشور عضو نمونه هایی از قصور یا تقصیر –FAILUR&BREACH- دیده شده و کشور عضو به تذکرات آژانس برای اصلاح آن توجهی نکرده باشد. این حالت در پرونده هسته ای ایران جایی ندارد چرا که شورای حکام آژانس     بین المللی انرژی اتمی در قطعنامه اجلاس نوامبر 2004 خود تاکید کرده بود، چنانچه مواردی از «قصور» یا «تقصیر» نیز در فعالیت هسته ای ایران بوده است این موارد برطرف                          شده اندCORRECTIVE   MEASURE.

          و حالت دوم آن که در فعالیت هسته ای کشور عضو نشانه هایی از انحراف به سوی تولید سلاح هسته ای –DIVERSION- دیده شده باشد. از آنجا که در هیچ یک از بازرسی های آژانس نشانه ای از انحراف در فعالیتهای هسته ای ایران گزارش نشده است ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت اساساً غیر قانونی بوده است اما تاکنون اظهارات دوپهلوی مدیرکل آژانس –اگرچه با نتیجه بازرسی ها همخوانی نداشت- برای کشورهای عضو گروه 1+5 فرصت سوء استفاده تبلیغاتی و سرپوش نهادن بر این اقدام غیر قانونی را فراهم آورده بود. اظهارات صریح و مستند البرادعی د مصاحبه اخیر با CNN –شاید بی آنکه خود او بخواهد- غیر قانونی بودن ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل و به تبع آن غیر قانونی بودن قطعنامه های این شورا علیه ایران را برملا کرد. ضربه ای که از این طریق بر بافتهای تبلیغاتی 1+5 وارد آمد به اندازه ای سنگین بود که بلافاصله حریف را به واکنش خصمانه علیه البرادعی واداشت. زیرا تاکید البرادعی –به عنوان مدیر کل آژانس- بر این واقعیت که در فعالیت هسته ای ایران نشانه ای از انحراف به سوی تولید سلاح دیده نمی شود به منزله از جاکندن تیرک خیمه فریب غرب بود. مدیر کل آژانس در پاسخ به «پرینو» سخنگوی کاخ سفید که اظهارات وی را غیر قابل قبول دانسته بود گفت:«اگر ایالات متحده درباره فعالیت هسته ای ایران اطلاعات بیشتری از آژانس دارد، در اختیار ما قرار دهد، آژانس از دریافت آن بسیار خوشنود خواهد شد.» در همان حال «اویگدور لیبرمن» وزیر امور استراتژیک رژیم صهیونیستی که به نوشته خبرنگار فرانس پرس عصبانی به نظر می رسید گفت:«احتمالاً مدرکی که البرادعی دنبال آن است قارچ هسته ای بعد از انفجار است که همه قادر به دیدن آن هستند»! 3- در طرح پیشنهادی شورای همکاری خلیج فارس اشاره به کشور سوییس به عنوان یک «کشور بی طرف»! فقط خنده دار است زیرا سوییس بارها نشان داده است که در مناقشات میان آمریکا و کشورهای دیگر نه فقط بی طرف نیست بلکه در کنار آمریکا قرار می گیرد. به عنوان مثال در اوایل سال جاری میلادی –فوریه 2007/بهمن 85- بعد از تصمیم یک جانبه آمریکا برای تحریم و ایجاد محدودیت درمبادلات بانکی جمهوری اسلامی ایران بلافاصله بانک U.B.S سوییس تمامی مبادلات بانکی خود با ایران را متوقف کرد و بانکهای «کردیت» و H.S.B.C سوییس نیز مراودات بانکی خود با ایران را کاهش داده و از صدور اعتبارات اسنادی برای ایران خودداری کردند! و ...

4- تاکید طرح پیشنهادی شورای همکاری خلیج فارس بر تاسیس کنسرسیوم غنی سازی در یک کشور غربی بیرون از منطقه خاورمیانه ضمن آنکه اهانت به تمامی مردم مسلمان خاورمیانه است از وادادگی شرم آور این 6 دولت غربی حکایت می کند که هنوز برای ملتهای خود کمترین توانمندی و ارزشی قائل نیستند، تا آنجا که ترجیح می دهند کنسرسیوم پیشنهادی بیرون از منطقه خاورمیانه باشد!

5- و بالاخره مطابق مفاد صریح NPT و پادمان های مربوطه غنی سازی اورانیوم با هدف   بهره گیری از آن به عنوان سوخت راکتورهای تولید برق اتمی حق مسلم تمامی کشورهای عضو این پیمان –و از جمله ایران- است و این حق قانونی با هیچ طرح و پیشنهادی که آن را به رسمیت نشناخته باشد قابل تعویض نیست.

حسین شریعتمداری